Батыр 18 мамырда Қызыл-Орда қаласында экономистер Дилара Ибрагимқызы мен Камал Шүкенұлы Шүкеновтің отбасында дүниеге келген. Төрт баланың ортаншысы Батыр екі ағайынды Бауыржан, Бақытжан және Раушан атты әпкесімен бірге өсті. Үш ағайынды бала кезінен музыкаға ғашық болып, болашақта өмірін музыкамен және шығармашылықпен байланыстырды.

«Бала кезімізде футбол ойнайтын Сырдария болған. Өзімізбен ірімшік қосылған бутерброд алып, үстіне қант себетінбіз. Сол кезде ештеңеге алаң болмайтынбыз. Тек балалық бақыт. Жүзу, футбол ойнау, вело жарыс. Бұл музыкаға дейін болатын».

— Батыр

«Әкем Қаракеткен деген шағын ауылда дүниеге келген. Ол табиғатынан өте зиялы болған. Оған қайдан үйренген? Мен білмеймін. Оның ішкі әдептілігі мен құрметі — балаларына деген құрметі болды. Бұл таңғажайып, сирек кездесетін нәрсе. Ол бір сыр білгендей болды. Қарапайым өмір сүрді, бірақ оның ішінде тереңдік және сонымен бірге қарапайымдылық болды - өмірде, қарым-қатынаста, жұмыста. Осы өмірден кеткеннен кейін басқаларға берген энергиясы толыға бастады. Адамдар келіп, ол туралы айтатын - адамдардың өмірін жеңілдету және жақсарту үшін бәрін жасап көмектескені туралы. Және ол көмектескен адамдар саны әртүрлі қалалардан сансыз болды. Мен әкемді мақтан тұтамын. Бұл өмір сүрудің ең жақсы үлгісі».


— Батыр

«Бесінші сыныпқа дейін мен шындап футболмен айналыстым. Ал, ата-анамның естеліктеріне сүйенсек, жетістіктер де болған. 11 метрлік соққыны бірнеше сағат бойы демімді жоғалтқанға дейін соға алатынмын, өйткені мен командада штаттық пенальтист болдым. Біздің аулада футбол алаңы және үлкен ағаштар болды - олар тор ретінде қызмет етті. Жиі гол соғатынмын, менің үздік соққым «тоғыздық» болатын. Содан кейін ол веложарыспен айналыстым. Бапкерім айтқандай әлем чемпионы болуым мүмкін еді. Мен музыкаға кеткенімде, ол ата-анама келіп: “Балаңызды маған беріңізші! Мен оны чемпион етемін!”, - дейтін. Мен болмасам да, өз чемпионын даярлады. Секцияға бірге барған сыныптасым Марат Сатыбалдиев 1989 жылы әлем чемпионы атанды».


— Батыр

Батыр 12 жасында «Артек» пионер лагерінде вокалдық байқаудың жеңімпазы атанды. Сол жылы Батыр музыка мектебінің көркемөнерпаздар ансамбліне шақырылады. Сөйтіп ол өзінің музыкалық шығармашылығына қадам жасады.

«Бәрі 12 жасымда, «Артек» пионер лагерінде болған кезімде басталды. Пионер жетекшісі сұрады: «Балалар, бізде кім ән айтады? Жарыс болады, біздің жасақтан біреу ән айтуы керек». Мен бір өлең білгем «У меня матроска, шашка у меня. Мне купила мама быстрого коня». Сонда алау алаңына шығып, ән айтып, бірінші орын алдым».

— Батыр

Қызылордадағы винил күйтабақ дүкенінің таңдауы кең болды. Батыр мен үлкен ағасы Бауыржан ата-анасының үйінде ойнаған әуенді ықыласпен еске алатын. Негізінен джаз болды. Кеңестік: Людвиковский, Майнштейн, Утёсов. Людвиковскийдің жетекшілігімен оркестрдің музыкасы «Джентльмены удачи» фильмінің дыбыстауында және «Ну, погоди!» мультфильмінің алғашқы шығарылымдарында пайдаланылды. Социалистік одақ елдерінің музыкалық импорты – поляк джазы да – Кеңес Одағына кіріп, сол Қызыл-Ордадағы винил дүкеніне жетті. XX ғасырдың басынан бері дамып келе жатқан поляк джазы нағыз феномен. Пианист Кшиштоф Комеданың, саксофоншы Збигнев Намысловскийдің және оның серіктесі кернейші Томат Станьконың, саксофоншы Михал Урбаняктың есімдері әр музыка әуесқойына белгілі. Бауыржан Шүкенов былай деп еске алады: «Польша джазы көп болды! Ол кезде поляк джазын тыңдағанды ​​ұнататынбыз». Батырдың Қызылордалық ұстазы Леонид Александрович Пак та шәкіртінің осы жанрға деген сүйіспеншілігін оятты. Негізі, ол Батырхан Шүкеновті джазға әкелген адам болды.

«Мен мектепке келдім. Оқушылар маған қарап отыр. Мен оларға айтамын: “Мен балалар ансамбльдерімен жұмыс істемеймін”. Сонда олар маған: “Біз шынымен ойнағымыз келеді”, - деп жауап берген. Мен олардан ноталарын көрсетуді сұрадым. Міне, сондықтан мен қалдым – шынымды айтсам, олардың қандай ноталар жазғанына қарағанда, шошып кеттім – не деген сандырақ? Мен оларға дәл солай айттым: “Балалар, бұлай істеуге болмайды. Музыканың ережелері бар. Және музыка оңай нәрсе емес». Сөйтіп балалармен оқи бастадық. Олар менің “ересек” ансамблімнің репетициясына келіп, көріп, тыңдайтын, кейде бәріміз бірге жаттығатынбыз. Бірақ музыкадан байсалды сабақ алу үшін ең алдымен она көп тыңдау керек екенін түсіндім. Менің жеке күйтабақтар жинағым бар, негізінен джаз күйтабақтары. Сонда бірін өзім тауып, сатып алатынмын, кейбіреулерін Мәскеуден таныстарым әкелетін. Сосын бір күні балаларды үйіме шақырып алып, коллекциямдағы музыканы тыңдауға қойдым. Кейін кілтімді Батырға қалдырып, кез келген уақытта маған келіп, ұнағанын тыңдай алатындарын айттым. Батыр, әрине, саксофоншыларды (альтистерді, өйткені ол альт-саксофонмен айналыса бастады) тыңдағанды ​​ұнататын. Ол Пол Дедменді тыңдады - оның саксофонының дыбысы дөңгелек, күйлі болатын. Бірақ бәрінен де Батыр Чарльз Паркерді тыңдағанды ​​ұнататын, өйткені ол импровизацияның шебері еді. Ал Батырға импровизация қатты ұнайтын. Балалар үшін мен әрқашан олар ойнай алатын, біздің қолымыздан келетін нәрселерді үйретуге тырыстым. Джаздан біз, мысалы, Клаус Ленцті ойнайтынбыз».

«Қызыл-Ордадағы музыка мектебінде балалар ансамблі құрылып, алдымен “Достық”, кейін “Балдырған” аталды. Батыр ансамбльге кішкентай кезінде келген. Мұндай мектеп ұжымы республика бойынша жалғыз болатын. Біз Алма-Атаға келіп, Ремизовкада комсомол белсенділермен үлкен комсомол кештерін жинап, оларда өнер көрсететінбіз».

«Ұзақ уақыт бойы мен қателескенімде немесе өз партиямды: бұл кларнет партиясы немесе бас-гитара партиясы болсын, бәрібір дұрыс орындамағанымда оның неге үнемі қобалжығанын, ашуланғанын және тіпті ұрысқанын түсіне алмадым.
Көптеген жылдар өткен соң мен не болғанын талдай бастадым. Себебі, оның өзіне де, жақындарына да талапшыл еді. Менің кесірімнен бүкіл ансамбль бір нәрсені бірнеше рет үздіксіз қайталай бастағаны ол үшін ауыр, тіпті қорлайтын болды. Ол кезде Бауыржан ионикада (пернелі аспапта), Батыр саксофонда, мен бас гитарада ойнайтынмын».

Бауыржан мен Батырдың музыка мектебінде Боровиков деген тамаша ұстазы, үрмелі аспап музыканты болған. Боровиковтың жас кезінде КСРО-ның әрбір қаласында, іс жүзінде әрбір ірі кәсіпорында мерекелерде ойнайтын үрмелі аспаптар оркестрі болған. Адамдарды музыкаға дәл солай қатыстыратын. Содан кейін вокалды-аспаптық ансамбльдер - ВИА дәуірі келді. Орташа ВИА құрамына орган, бас-гитара, барабан және үрмелі аспаптар кіретін. Батырдың үлкен ағасы классикалық үрмелі аспап – кларнетте ойнауды бастап, саксофонға мұқият қарай бастаған, ал Батыр музыка мектебіндегі Леонид Пак жетекшілік ететін ансамбльге бала кезінде келіп, алдымен бас-гитараны қолына алды. Бұл аспапты бірден үйренді. Содан кейін Батыр саксофонға ауысты, әйгілі джаз саксофонистері Чарли Паркер, Джонни Ходжестің фирмалық жазбаларынан дұрыс дыбыс шығаруды үйренді.

«Ағам екеуміз Алма-Атаға келіп, ЦУМ дүкеніне бардық, онда күйтабақтардың үлкен бөлімі болды. Мен джаз орындаушыларын, электронды музыканы, үнді музыкасын таңдадым... Ал Бауыржан маған классикалық музыканың қандай күйтабақтарын алу керектігін айтты: опера, балет және т.б. Үйге компакт-дискілерге толы сөмкелермен келетінмін. Біздің үйде әрқашан халық музыкасы, классика, опера, эстрада ойнайтын. Әкем музыканы қатты жақсы көретін. Бізге ата-ананың достары келіп, домбырамен халық әндерін орындап немесе сол кездегі танымал эстрадалық әндерді орындайтын».

— Батыр

«Олардың үйінде көп әйгілі адам болды! Шүкеновтер отбасын «Қазақтың бұлбұлы» Бибігүл Төлегеновамен көпжылдық достық байланыстырды. Жігіттер әншіні бала кезінен білетін және оны қатты жақсы көретін. Бибігүл Ахметқызы Қызыл-Ордада гастрольде жүргенде қонақүйде емес, Шүкеновтердің үйінде тұратын. Батырхан Бибігүл Ахметқызын туған анасындай құрметтейтін».