Батыр музыканттар Байғали Серкебаев, Болат Сыздықов және Владимир Миклошичпен танысты. Сол жылы қазақтың белгілі «Арай» ансамбліне саксофоншы ретінде шақырылады.

«Мен консерваторияда бір жыл оқыдым және керемет пианист Георгий Метаксумен таныстым, онымен бірге джаз музыкасын ойнай бастадық.  Георгий мені сол кезде “Арай” тобында ойнайтын Боря Серкебаев, Болат Сыздықов, Володя Миклошичпен таныстырды.  1982 жылы біздің кездесуіміз өтті, Байғали Серкебаев жұмысқа қабылдау кезінде Роза Рымбаеваға ілеспелі топ құруды армандады, оның құрамына ең жақсы музыканттарды іздеді.  Георгий Метаксамен кастингке қалай келгенім есімде қалды.  Біз джаз, қиын және виртуоздық композицияларды ойнадық.  Джаз стандарттары және импровизацияларды ойнадық.  Мен өте жас едім.
Саксофонда ойнап болған соң, батылданып: “... Мен де ән айта аламын!” дедім.  Олар маған:  “Онда ән айт!” деді.  Мен электрлі пианиноға отырып, ән айттым.  Сосын Роза Қуанышқызының күйеуі, «Арай» ансамблінің жетекшісі Тасқын Оқапов бірден:  “Аламыз!” – деді.
Осыдан кейін Боря әйеліне телефон соғып:  “Музыканы тастау керек.  20 жасар бала саксофонда сондай жақсы ойнайды!” деді. Демек, мен оларды сендірдім».

— Батыр

«”Арай” жинақталған кезде Ленинградтан саксофоншы, талантты бастаушы музыкант Батыр келді дегенді естідік.  Біз оны репетицияға шақырдық.  Ол атақты ансамбльге кіру мүмкіндігі үшін емес, бізде жоғары сапалы дыбыс болғаны үшін де келген емес – ол кезде біз Кеңес Одағының ең жақсы жабдықтарын ғана алдық.  Батыр музыка үшін келді.  Біз орындаған туындылардың деңгейі, музыкаға деген талғамымыз – ол үшін маңызды болғаны сол».

«Оның Республика сарайындағы біздің дайындық залымызға алғаш рет келгені есімде.  Тамаша шуақты күн болды, Батыр үстіне аппақ жейде киген, біз оны “Күншуақ бала” деп атадық.  Ол ойнай бастағанда бұл кісінің не істеп жатқанын терең білетінін аңғардық.  Бұл сол кезде өте жас студент болса да, жетілген музыканттың ойыны еді».

1979 жылдан бері «Арай» ансамблі Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген әртісі Роза Рымбаеваны сүйемелдеген. Директоры әрі көркемдік жетекшісі оның жолдасы Тасқын Оқапов болды. «Арай» ансамблі джаз-рок стилінде музыка орындады. 1982 жылға қарай бастапқы құрамы ыдырап, әншінің бастамасымен консерватория түлегі Байғали Серкебаев жаңа ұжым жинады: Байғали Серкебаев (пернелі аспаптар), Владимир Миклошич, Наджиб Вильданов (вокал), Болат Сыздықов (гитара), Батырхан Шүкенов (саксофон), Сағнай Абдуллин (соқпалы аспаптар). 1983 жылы «Арай» жетінші Бүкілодақтық эстрада әртістері байқауының лауреаты атағын алды. Ұжым екі винилді дискі жазды - «Поёт Роза Рымбаева» (1985), «С тобой, музыка» (1986) - және «Мелодия» компаниясы тек аудио кассеталарда шығарған тәуелсіз шығармалар жинағын жазды.

«Біз қазақтың ұлттық әуендерінің ерекшеліктерін джаздың гармониялық әртүрлілігімен және рок ырғақтарының жоғары динамикасымен үйлестіруге тырысамыз.  Біз әр музыканттың импровизациясы үшін кеңістік қалдырып, туындылардың аспаптық бөлігіне ерекше мән береміз.  Бірақ сонымен бірге музыканың жас тыңдармандарға түсінікті және анық болуы бізді қатты алаңдатады.  Роза Рымбаевамен ынтымақтастығымыз күні бүгінге дейін жалғасып келеді, дегенмен концерттік бағдарламаның репертуарына топ мүшелерінің өздерінің шығармалары да қосылады».

«Бұл 1982 жылы болған.  Біз Мәскеуде “Арай” жазылған керемет студияның баспалдақтарында кездестік.  Жігіттер гатрольдер мен саяхаттар туралы әңгімелесіп тұрды.  Осындай музыканттармен кездесу мен үшін өте маңызды болды.  Батыр бұл кезде олардың арасында жоқ, трек жазып жатқан.  Көп ұзамай ол да баспалдаққа шықты.  Және, әрине, мен оны бір жерден көргендіктен емес, оның дәл сондай өзі болғандықтан, байқамау мүмкін емес екеніндігінен таныдым. Ол өте жай киінген және өте қарапайым адам болды.  Бірден онымен сөйлескім келді, достасқым келді. Дәл солай болды, әңгіме баяу бізді Стиви Уандерге әкелді, оны екеуіміз де жақсы көретіндігіміз белгілі болды.  Қалтамнан ерін сырнайын шығарып, бір-екі нота ойнадым.  Батыр бірден шабыттанып, ән айта бастады ... және бұл біздің алғашқы үндестік еді.  Осыдан кейін әңгіме бұрынғыдан да шырайлы, жанды бола түсті.  Оның бойынан өте жарқын және сабырлы энергия шығатын, жанында шексіз уақыт отырғым келді.  Керемет қарапайымдылық пен қолжетімділік, тамаша эрудиция және туған жеріміздің дәстүрлеріне деген зор сүйіспеншілік – мұның бәрі екеумізге де жақын болды. Бірақ көп ұзамай оны шақырды да, жылы қоштасып кеттік.  Біз міндетті түрде тағы кездесеміз және бірге ән айтып, ойнай алатын ұзақ және әдемі өмір болады деген айқын сезім болды.  Бұл керемет адам, одан айырылу мүмкін емес.  Сен өзіңнің өмір жолыңмен жүресің, ал ол әрқашан жаныңда».

Батыр және оның бауырлас досы Евгений Калистратов «Дос Мұқасанда» ойнаған жас музыкант Бағлан Сәдуақасовқа назарын аударды.  Топтың репетициясын тыңдауға бардық, артта бір жерде ойнап тұрған қарапайым жігітті көрдік. Ол залдағы музыканттарды байқап қалып, соло ән орындауға келгенде ұялып, оларға артымен бұрылды. Сөйтіп сахнаның артқы жағында тұрып ойнады. Байғали Серкебаев Бағланмен «Алмата» тобында бірге жұмыс істей бастағанда, ол жас гитаристтің талантына таңғалғанын еске алады - ол өздігінен үйренген және битлсқа құмар болатын. «Белая река» әнінде небәрі үш аккорд бар, Бағлан оны жазып жатқанда оның екеуін ғана ойнай алатын. Бірақ, үшіншісін зерттеп, одан кейін ешкім ойнай алмайтындай етіп ойнады - оның ерекше жігері, ырғақ сезімі және энергиясы болды.

Батыр консерваториядан кейін Кеңес әскері қатарында Орта Азия әскери округі штабының 12-Оркестрінде екі жыл қызмет етті.

«Революциялық идеялар 1985 жылы мен әскерге барған кезде пайда болды.  Бұл таңғажайып уақыттар еді.  Бос уақыт көп болды, музыка тыңдадық, импровизация жасадық.  Бізде өте жақсы команда - нағыз биг-бенд болатын».

— Батыр

«Ол кезде барлық дәстүр бойынша мені “дед” деп саналатынмын, ал жаңадан келген Батыр ұжымы Бүкілодақтық эстрада әртістері байқауының лауреаты атағын алған “Арай” тобының музыканты болды. Біздің кездесуіміз мүмкін емес сияқты болатын.  Әлі есімде, маусым айындағы демалыс күндерінің бірінде казармаға бір “черпак” (жаңадан келген. – Ред. еск.) жүгіріп кіріп: “Жігіттер! Анау! Үнемі теледидардан көрсететін жігіт!” деп айғай салды. Батырхан бізге импровизацияланған концерт берді. Ол ән айтты, саксофонда ойнады. Өкінішке орай, оның сол кезде орындаған әндері есімде жоқ, бірақ залда бірте-бірте қалыптасқан ерекше аура әлі есімде. Әріптестерім темекіні ақырындап қойды, кейін сыбырласып, сөйлесуді қойды... Енді көздері басқаша қарады. Жарты сағаттық концерттен кейін мен артқа бұрылдым - адамдар көбейіп кетті және олардың көзқарастары да өзгерді! “Жақсы музыка адамды қалай өзгертетіні таңқаларлық”, - деп ойладым мен».